TRAJKO RAJKOVIC
(1937-1970)
Roden je 7.decembra 1937. godine u Leskovcu. U ,,plavu sredinu” došao je 1959. godine, kao student medicine, vrlo visok (210cm), pomalo nespretan i bojažljiv mladic, od koga se tek ponešto moglo ocekivati. Medutim, tadašnje rukovodstvo OKK Beograda u ,,materijalu” od koga je Rajkovic Trajko bio napravljen, prepoznalo je košarkaški dijamant i zapocelo njegovo brušenje.
Napornim radom i treningom, za vrlo kratko vreme, Trajko staje rame uz rame sa Koracem i Gordicem i postaje centarska vedeta ,,plavog kluba”, vrednost na koju se ozbiljno racuna. Sa svojim karakteristicnim horogom kao i izuzetnim osecajem za skok, Trajko je tih šampionskih 60-tih godina, bio nerešiva enigma za teške centre Olimpije, Partizana, Zvezde, Zadra, italijanskog Virtusa, francuskog Kantua, belgijskog Antverpsea.. Kao potvrda Trajkoviceve košarkaške vrednsti, i merilo rada i uspeha, ubrzo pristiže i poziv za reprezentaciju od strane profesora Ace Nikolica. Boje nacionalnog tima Trajko Rajkovic branio je skoro celu deceniju, od 1963-1970. Ovaj košarkaški div na svojim širokim plecima, uz Iva Daneua, Krešimira Cosica, Radivoja Koraca, Petra Skansija i
drugove, izneo je mnoge terete i utabao put novoj košarkaškoj sili koja je izranjala na starom kontinentu.i Za vreme Trajkovicevog igranja u reprezentaciji, Jugoslavija je osvojila dva evropska srebra (1965 i 1969) i jednu bronzu (1963) , kao i jedno olimpijsko srebro (1968).
Na svetskom prvenstvu u Ljubljani 1970, da li zbog greške lekara koji su olako shvatili psiho-fizicku slabost Jugoslovenskog centra posle jedne od utakmica šampionata, ili jednostavno sudbine, iznenada prestaje da kuca srce Trajka Rajkovica. Na tom šampionatu u glavnom gradu Slovenije Jugoslavija prvi put u istoriji postaje svetski šampion. Prvi svoj veliki uspeh nacionalni tim platio je skupo. Nacija je dobila velikog šampiona. Izgubila, ništa manjeg…
Iza Trajka Rajkovica ostalo su sin Vladimir i supruga Biljana, i jedna velika uspomena na leskovackog diva, krupnog coveka i telom i srcem, košarkaša koji je zatnim slovima sa svojom generacijom pisao istoriju jugoslovenske košarke.
TRAJKO RAJKOVIĆ
(1937-1970)
Trajko Rajković was born on the 7th decembar 1937. in Leskovac, south of Serbia. He came to club in 1959, as a medicine student, tall, little bit climsy and shy young man. But menagement of OKK Beograd had recognized a “basketball diamond” in this boy’s talent and started its shaping.
With hard working and training, in quite short time, Rajković became centar vedet of “blue crew”, a dependence to count on. With excelent sky-hook and great rebounding he was unsolvable enigme for centars of Olimpija, Partizan, Crvena Zvezda, Zadar, Virtus from Italy, french Kantu, belgian Antverpse. As an acknowledgment of it all, in 1963 came the national team invitation. He defended national colors allmost whole decade, untill 1970. This basketball giant side by side with Ivo Daneu, Krešimir Ćosić, Radivoje Korać, Petar Skansi and others brought out many burdens, tapping road for new basketball force that emerged on old continent. During the time of Rajković’s performance in NT, Yugoslavia won two european silvers (1965 and 1969) and one bronze (1963), so as one olympics silver (1968).
On the world championship in Lubljana, Slovenia, either ’cause of doctor’s carelessness, that took Rajković’s sudden weakness to easily, or just ’cause of will of the destiny, Trajko’s heart stopped, just after the ballgame. First national team success was payed very expencive. At the same time nation got one and lost another champion…
Behing Trajko, left his wife Biljana and son Vladimir, as well as one great memory of giant from Leskovac, big men by body just as by heart, basketball player that, along with others from that generation, wrote history of yugoslavian basketball with golden letters.